Procedura Ko
Procedura Ko jest metodą umożliwiającą obliczanie naprężenia geostatycznego (1. faza), gdy niezbędne jest uwzględnienie konkretnego stosunku między pionową i poziomą składową naprężenia. Na przykład, dla gruntów prekonsolidowanych, rzeczywiste naprężenie poziome może osiągać znacznie wyższe wartości niż występujące w normalnie skonsolidowanych gruntach.
W przypadku obliczeń standardowych, początkowe naprężenie określane jest za pomocą metody elementów skończonych. Nieliniowe modele materiałowe mogą być stosowane w celu uwzględnienia rozwoju ewentualnych powierzchni zniszczenia, już w 1. fazie obliczeń. W przypadku odpowiedzi sprężystej zależność składowej pionowej σz i poziomej σx naprężenia opisuje wzór:
gdzie: | σz | - | pionowe naprężenie normalne |
σx | - | poziome naprężenie normalne | |
ν | - | współczynnik Poissona |
Ten rodzaj obliczeń może prowadzić do uzyskania odkształceń plastycznych.
Procedura Ko prowadzi do uzyskania wyłącznie odkształceń sprężystych. Naprężenie poziome w 1. fazie budowy określa wzór:
gdzie: | Ko | - | współczynnik naprężenia poziomego w spoczynku zdefiniowany przez użytkownika |
σz | - | pionowe naprężenie normalne | |
σx | - | poziome naprężenie normalne |
Współczynnik Ko jest przyjmowany jako parametr gruntu. Jeżeli wartość parametru Ko nie zostanie określona, to można uzyskać ją ze wzoru:
Uzyskiwane naprężenia mogą jednakże naruszać warunek plastyczności w 2. fazie budowy, w przypadku zastosowania nieliniowych modeli materiałowych. Iteracja równowagi jest wtedy wykonywana nawet jeśli w 2. fazie nie występują żadne zmiany.